тубыр

1. Хайваннар тәнендә һәм үсемлекләрдә түгәрәкләнеп чыгып тора торган оры, төер 2. Авыр эштән яки йөгерүдән соң ял итеп өлгермәгән, тире кипмәгән атка су эчерткәч барлыкка килә торган авыру, аякка су төшү 3. с. күч. Үткен, ачы (телле) былбылның өне бар, тургайның тубыр теле бар